2♥

Rano Miley obudziła się i rozejrzała po pokoju z niemałym strachem.Tomlinson stał przy szafie i wybierał ciuchy na dziś,podśpiewując jedną z piosenek,które słyszała wczoraj na koncercie.Dziewczynka wygrzebała się spod kołdry i zeszła z łóżka.Z poczochranymi loczkami i smoczkiem podeszła do niego na czworaka i przytuliła się do jego nóg.

-heeeej,cześć królewno.-Lou z uśmiechem wziął ją na ręce- nie mamy cię w co ubrać,szykują się zakupy..-na jej nagie ciałko założył swoją koszulkę i rajstopki,które zostawiła u nich kiedyś Lux.A mała wtuliła buźkę w jego szyję i bawiła się z tyłu jego włosami.Tomlinson dziwnie się czuł..miowolnie się uśmiechnął na bliskość dziwczynki.Poczuł kłucie w sercu i już wiedział,że jej nie odda.

-Miley..a głodna panna jest? chcesz am?

-am..

-chodź,obudzimy resztę.-wszedł najpierw do pokoju blondyna i nachylił małą do niego

-BU!-krzyknęła głośno i z chichotem a Horan zaraz się zerwał.

-co?kto?ja nie śpię!

KOlejnym na liście był Zayn.Niebieskooka dziewczynką weszła mu pod kołdrę i pociągnęła za włosy

-tylko nie włosy,nooo!-wyczuł ciało na sobie,więc zaczął je łaskotać a mała próbowała odepchnąć jego dłonie z głośnym piskiem i śmiechem.Tomlinson poszedł zrobić jej mleko i śniadanie a Zayn dalej powodował jej śmiech.Trzy godziny później..ten śmiech ustał.W tym czasie Lou ją nakarmił,uczesał w kucyka na środku główki a potem ubrał w nowe ciuszku.Potem z Hazzą zabrali ją na policję,zgłosili znalezienie dziecka a mała w trybie natychmiastowym została przejęta przez policjanta w celu odwiezienia jej do domu dziecka.Miley na rękach mundurowego zaczęła płakać i się wyrywać..Wszystkie jej działania nie poskutkowały,nie wróciła do Louisa,a chłopak miał łzy w oczach.Kiedy jakaś policjantka zabierała ją dalej,mała spojrzała na Louisa z wielkim strachem wymalowanym na twarzy i jeszcze głośniej się rozpłakała.Przywiązała się do chłopaków,pierwszy raz ktoś o nią zadbał.Tomlinson najpierw odwrócił twarz,nie mógł na to patrzeć bo z bólu aż zaschło mu  w gardle.Potem wyrwał się do niej,ale kolejny facet w mundurze zatorował mu drogę tak długo,aż jego koleżanka nie zniknęła z dzieckiem w samochodzie i odjechała w nieznanym kierunku.Następnego dnia Lou z Alex wybrali się do sądu jako para i złożyli sprawę,która miała się odbyć za tydzień.Jak to się dzieje w przypadku spraw sądowych,tydzień zamienił się w miesiąc.Tymczasem już po tygodniu Miley nie była tą samą dziewczynką.łagodnie mówiąc,nie była ulubienicą opiekunek sierocińca.W swoim pokoju,co Alex nazwałaby małą szafką na buty letnie,chowała się po kątach,była blada i o dziwo miała zawsze szczelnie przykryte materiałem rączki.Bała się własnego cienia,cały czas w tych samych ciuszkach od Louisa,czy było ciepło czy zimno.Przewijanie w jej przypadku też było rzadkością..Ostatecznie sprawa dobiegła końca prawie pół roku później.Alex i Lou dostali prawa do małej.Z adwokatem pojechali do bidula i znaleźli kruszynę w kącie swoijego "pokoiku".Brudna,blada,strasznie chuda i zapewne odwodniona.Gdy zobaczyła Louisa,przestała płakać i poraczkowała do niego wolno.Nie była nauczona chodzić,więc mimo 17-ego miesiąca życia wciąż raczkowała.Tomlinson chwycił ją mocno w ramiona,przerażony jej stanem.

-zabieramy cię stąd królewno.-szepnął jej na uszko i otulił swoją bluzą.Miley rozpłakała się znów,mocno,ale to naprawdę mocno wtulona.

-to jest..pokój?moje letnie buty mają dwa razy więcej miejsca..Przepraszam,wie pan,gdzie tu jest dyrekcja?-Alex spytała adwokata i chwyciła Lou za rękę.

-Prosto i w lewo.

Dziewczyna pociągnęła za sobą dwójkę i jak burza wparowała do gabinetu

-dzień dobry,Alex () ,chciałabym porozmawiac o warunkach życia dzieci w tym budynku i proszę odmówić a poproszę w mniej wyrafinowany sposób.

Kobieta za biórkiem zdjęła okulary i odłożyła długopis.

-słucham?

-ludzie płacą na was podatki,wspierają akcjami a wy co?jak to dziecko wygląda?brudne,blade,chude,pobite,odwodnine,wszystiego się boi a jest tu kilka miesięcy do cholery!Te klitki wy nazywacie pokojem?śmiech na sali,widziałam większe szafy!co wy robicie z tą kasą?i kto tu jest zatrudniony,opiekunki palą przy dzieciach,krzyczą,szarpią i Bóg wie co jeszcze!

-prosze pani..dziewczynka nie chciała jeść,pić.Nie będziemy zmuszać,mamy dziesiątki innych dzieci,które chcą.Chowała się i wogóle.Proszę już wyjść.

-wyjść?dobrze,wyjdę, bo dyskutować nie będę.Dyskutowałam dwa lata temu.tak,tak..pyskata 17-latka to cała ja.Dzisiaj jestem matką tej kruszyny.A bita i szarpana też chciała być?!-podwinęła bluzkę ukazując siniaki,rany i zadrapania na małym ciele.-wyrażę się krótko i na temat.Zostawiam tu mały prezent,wrócę za miesiąc.Jeśli dowiem się,że warunki nie uległy zmianie lub choćby najmniejszy pierwiastek z tego zostanie użyty w innych celach to my sobie inaczej porozmawiamy i już ci to obiecuję.-usiadła,wyjęła z torebki książeczkę czekową,wypisała jeden na 100 tysięcy dolarów,podpisała,położyła jej przed nos i wyszła z trzaskiem drzwi.Miey zasnęła,pierwszy raz od miesiąca,spokojnie w ramionach Lou.Była cała roztrzęsiona.Tommo złapał Alex za dłoń i pojechali do ich domu

-dzieci,które nie potrafią mowić,mają tam przesrane.Każdy robi z nimi co chce.Nie zaskoczył mnie jej widok,już widziałam takie dzieci..dlatego to w sądzie odbyło się tak "szybko",normalnie czekalibyśmy o wiele więcej..-odezwała się po chwili jazdy patrząc w okno.

-patologia na kółkach.Jak ją znalazłem,to była w lepszym stanie..-przerzucił bieg i wrócił dłonią na jej udo.

-nie chciała jeść i pić.Jak jej dawali jakieś zimne gówno i jeszcze pewnie sama miała jeść to się jej nie  dziwię.i sińce na nadgarstkach..

-pół roku nie przebrana..myli ją w ogóle??zmieniali pieluchę?

-żartujesz?nie płacą rachunków,wody mają tyle,że te dzieci sobie ręce umyją,jeszcze w zimnej..pieluchę jej zmienili..może 2-4 razy?przecież pamersy są drogie a dyrektorka jeździ mercedesem klasy B.

Pokręcili oboje głową i szatyn zaparkował przed domem..willą.Tam mieli już wszystko przygotowane,pokoik,dużo zabawek,pieluch i ubranek.